böyle olmayan kadınların ilk entry okuduklarında düştükleri kıyaslama:
- zayıfım, lisede acayip problemliydim, eve girmezdim, şimdi çalışıp (çocuksuz) kedilerimle ve sevdiğim adamla yaşıyorum işte evlenmek mi lazım. ama yinede evi toplarım, sevgilimle yemek yaparım, pes oynarım, maç seyrederim, isterse her gece sevişirim. ama ömrüm boyunca misafir geldi diye onlara hizmet etmedim. mutlu muyum ?: en azından bana işkence gibi gelicek ergenlik dönemi geçirmedim, en iyi olucam diye kasmadım, şu an ki hayatımıda kendim istedim, tabi ki mutluyum. çünkü bu mükemmel kadınların otuz yaşını aştığında, kendilerinde ki bu mükemmeliyetçiliği çevresine de yansıtmak isteyeceklerini düşünüyorum : bir fok balığına dönüşeceklerini, evliliklerini ve çocuklarını bayacaklarını, iş yerindekilerin de onu dışlayacağı kanısındayım.
