beni çok çok güldüren anılardır.
anı 1
daha küçüğüm o zamanlar sevgili sözlük. bir de sakarım üstüne üstlük. ayağımda kocaman cat botlar. benden daha ağırdır büyük ihtimalle.
istiklal marşı okunacak. ben de dahil olmak üzere üç dört kişi aceleyle koşuyoruz. ve işte bingo.
o koca botları kaldıracağım diye merdivenlerden aşağı yuvarlandığım anı asla unutmayacağım. bir de kalkıp arkadaşlarımdan birine el salladım. tanımıyormuş gibi yaptı.
işin komik tarafı; herkesin 'yine mi bu düştü?' diye bana bakıp, kimsenin sallamamış olmasıydı.
acı bir anıydı... herkes beni öyle hatırlıyacak.
-------------
anı 2
yok yok bu sefer ben rezil olmadım. uzun süredir kesiştiğim bir çocuk vardı. epey de hoştu aslında.
ta ki... o olaya kadar.
bu aralar yaygın olan düşük bel pantolonların gazabına uğramasıyla çevredeki herkesin yarılması, dağılması, kopması bir olmuştu.
halbuki beş dakika önce ne güzel bakışıyorduk... hayat işte.
