Her insanın kendine ait bir dünyası vardır. Zamanla tanıdığın, yaşadığın insanların dünyasına dahil olursun. Benim tercihimse kendi dünyam.. Ne dünyama yabancıları dahil ederim ne yabancıların dünyasına dahil olurum.. Benim dikenli tellerim var ve genelde dünyama dahil olmak istediğini sanan oysa bunu gerçekten özünden istemeyen sahte insancıklarım var. Genelde yüksek tepeler vardır benim dünyamda, hiçbir zaman rahat biri olamadığım için düz ovalarım yoktur. seleserpe yayılacağın, kendini güvende hissedeceğin yeşillikler yok benim dünyamda. Bazen uzaylılar ziyaret eder bana çeşitli mesajlar gönderirler, cahil ayağına yatar anlamamazlıktan gelirim. Çünkü bilirim onlar bana yabancı, benim dünyam dar onlara. insanlar gelir bazen ya da ben hep insan sanıyorum bu ayrımı yapamıyorum ilk başta. Yaşanmışlıklarıyla geliyorlar bana dedim ya benim dünyam dar onlara, sığamıyorlar çünkü geniş değilim... Özgürce koşabilecekleri kumsallarım yok çünkü benim dünyamda özgürlüğe yer yok. ipler benim elimde olmalı kimse istediğini yapmamalı ben ne dersem o.. Ama bazende kontrol edilme ihtiyacı duyuyorum, birinin yönlendirmesine muhtaç durumlar yaşayabiliyorum buda içgüdüsel sanırım kadın olmamamızdan kaynaklanan sığınma psikolojisi. Daha öncesinde dahil ettiğim kişilerde oldu dünyama. Talan ettiler, boy boy filizlenen umutlarımı yerle bir ettiler. geleceğe uzanan gökdelenlerimi yıktılar. Benim topraklarım verimlidir.. Zorda olsa toparladım artık, her şey sil baştan. Artık yepyeni bir dünyam var, kapılarında muhafızlar bekliyor.. Erkeklere yasaklı ...
