22.
-
insanı küçükken etkileyip eskide kalmayan şarkılardan.
çocuktum, o zamanlar ayrı etkilerdi bu şarkı.
çoğunlukta olduğu gibi vazgeçilmezimdi; bir kuş konsa badi parmağıma, ağlardım bir başıma kısmı.
yıllar geçti.
gariptir ki can alıcı kısmı aynı kaldı bu şarkının.
ezginin günlüğü 'nden dinlemek de güzeldir.
ama feridun düzağaç ile farklı boyut kazanmış bu şarkı.
ne kadar aşina da olsa kulaklar,
bıkılacak seviyeye de gelinse,
ne insan bu şarkıdan bıkar,
ne de bu şarkı eskir.
