havaalanlarında uçağı beklerken geçirilen anlar.... elimde tek yöne kendi ülkeme biletim olsa bile o sırt çantalı halimle istesem, o bilmem kaç nolu kapıdan geçip dünyanın öbür ucuna bile giderim ayağına kendimi kandırdığım, ama aslında iki buçuk saat sonra annenin dizinin dibinde olacak olduğum gerçeğini inatla reddedip çantam sırtımda pıtı pıtı bir o yana bir bu yana koşuşturup insanları izlediğim, sonra onların nerelerden gelip nerelere gittiğine dair kendi kendime beyin jimnastiği yapıp, sanki o insanların hayat hikayelerini cidden öğrenmişim gibi bilge bir tavırla bazen kendi yazıp yakıştırdığım hayat hikayesine üzüldüğüm, her yolcunun apayrı bir eğlence kaynağı, her uçağınsa zihnimde beni bambaşka ülkelere götürmek için sırada bekleyen birer özel jet kıvamına girdiği kanatlı arabalar diyarındaki o birkaç saat...
