Bazen bir esinti kokusunu getirir burnuna, bazen onun sevdiği bir şarkı çalar radyoda. Sıkarsın kendini ağlamamak için.. Burnun sızlar, boğazın ağrır, dökülür yaşlar gözünden yenik düşersin kendine. insanlar ona benzemeye başlar, herşey onu hatılalatır... Bir vapur dumanı, bir otobüs durağı, eski bir film... Eğer gerçekten çok sevdiysen onu, bu hayatta unutamassın. Sadece yokluğuna alışırsın. Acısı katlanılabilir hale gelir.
