yıllar önce ayvalık'ta tatil yaparken, bir kaç tatilci, ezan sesinin kapatılması için müftülüğe başvurmuştu.
"sabaha karşı eve geliyoruz. burası tatil yeri. sabah eve gelince ezan sesi duymak istemiyoruz"
diye dilekçe sunmuşlardı.
ben bu konu hakkında zerre kadar yorum yapmayacağım.ancak, bu dilekçe olayından sonra, caminin önünde biriken kuyrukları hatırlar gibiyim. türk insanındaki, sahiplenme, mazlumun yanında olma dürtüsü herzamanki gibi baskın çıkmıştı.
bir yarayı ne kadar kaşırsanız, o kadar kanar. bırakın iyileşsin.
