az kişinin bildiği, ve hep öyle kalmasını istediğim insandır.
öyle ki ha dediğimiz anda kitabı da bulunmaz, bilen de çıkmaz.
ama yine de insana kendini özel hissettirir bu adam.
mesela çok beğenilen bir şiiri merakla bi arkadaşla paylaşılır.
beklenilen tepki alınamadığı gibi garip gözlerle bakarlar size.
işte bu adam da öyle.
anlamayana garip.
anlamayana bi acayip.
--spoiler--
biliyorum lir sızmıyor şakaklarımdan
ve yüzümde şeyh çıldırtan yarıklar da yok
annem beni hep çok sevdi, kız gördüm mü ağlıyorum
modern bir alışkanlıktır ölmek, seni doğasıya seviyorum
ben sana düzenli olarak telefon ediyorum.
