kişisel olarak en sevdiğim osmanlı padişahı benim gibi soycu bir adam için anası Sırp olmasına rağmen Yıldırım bayezıt'tır. Bayezit'ın anası sırptır ama osmanlı hanedanının kanı o devirde yabancı kadınlar, devşirme yönetimleri, rüşvet, ahlaksızlık ve namussuzlukla yüzyıllar boyu üstüste kirlenmediği için Beyazıt'ı kimse melez, gayri-Türk vs ilan edemez.
Sevmemin nedenine gelince. Yavuz Sultan selim Tarihin gördüğü üç-beş büyük komutanlardan biridir (ki bu üç-beş büyüğün hepsi de türktür) lakin Bayezıt gibi yüreklisi osmanlı hanedanında hiçbir şekilde bulunmamıştır. Niğbolu savaşında Dünyanın gördüğü en büyük güçlü ordulardan birini kahramanca yenmesi, hem de bu ordular kahraman bir ırkın macar ırkının etrafında toplanmasına rağmen yenmesi. Onun üzerine de Tarihin gördüğü en büyük müslüman Türk komutanının karşısına yiğitçe dikilip, eşit şartlarda dövüşebilmek için Ulular ulusu Temur'un ordusunun toparlanmasını beklemesi yani ordu dağınık haldeyken baskın yapmaması Yıldırım'ın en sevilen komutan, haliyle en sevilen padişah olması açısından benim için yeterlidir.
Kimbilir Yavuz'un, kanuni'nin, fatih'in karşısına temur gibi büyük bir ulu çıksa savaşmaya cesaret edebilir miydi? Sanmıyorum. Yıldırım ise adına layık bir şekilde muhteşem bir cesaret göstererek Temur'un karşısında vuruşmaya cesaret edebilmiştir. Ulular ulusu temur'un savaş sonrası misafiri olduktan sonra da Temur onu tekrardan devletinin başına oturtacağını söylemesine rağmen intihar etmiştir. böyle de şereflidir.
not: Bayezıt savaş istemese, Temur'la anlaşma yoluna gitse, yönetiminde siyasi bir deha da sergileyen büyük teşkilatçı Temur savaşmayacaktı.
