açık büfenin öldürücü doyuruculuğuna yenik şimdi kapatılmış midye dolma tezgahı.
beş yıldızın, beşi de gelse dolduramıyor kalabalık yalnızlığı, ay ışığının kulağına fısıldadığı öp sevgilini sesi de yok, kumsalda sigara izmaritlerine oturup, bira kokup kirlenmek de yok
sabah, çay bahçesinde mide ekşiten poğaçalarla kahvaltı edip, beş parasız balıkçıları seyretmek, gevrek satan çocuklardan sevinsin diye, gevrek almak da yok.
yok yok yok var!
her gün temizlenen bir odam, cezbeden saat başı ikramlar, halinden utanan animatörler, yeri geldiğinde gururla söyleyeceğim bir isim, bir yer var.
