içini parçalar insanın. öğrenciyken beş parasız bir günün akşamında hiçbir şey yemeden eve döndüğünüzde, dolapta da bir halt olmadığını fark ettiğiniz o anda aramışsa hele anneniz, binlerce raptiye batar sanki vücudunuzun dört bir yanına, sesiniz titrer de belli etmemek için yırtınırsınız. sabah yediğinize ayrı yalan söylersiniz, birazdan yiyeceğinize ayrı... bir de o kadıncağızın içi parçalansın istemezsiniz.
açlık nedir bilmez bazı ergenler de hoflar poflar annesine her şeye karıştığı için. bilmezler ki o kadın rahat uyuyacak sizin kursağınızdan geçen iki lokmayı duyunca, aç kalmadığınızı öğrenince. dilinize yapışmaz korkmayın, iki satır cevap verin kadına.
