Ülkemizde "Ruhlar Bölgesi" ismiyle gösterime girmiş olan film.
Hollywood son yıllarda gerilimi boşverip, korku türünü komedi destekli, bol kanlı, bir özel efekt şovu olarak geliştirmeyi tercih etti. Bu süreçte "Halka", "Karanlık Su" gibi yaratıcı işler hep Japonlardan geldi. Amatör kameraların grafik estetiğiyle milyonlarca dolar kazanan düşük bütçeli "Paranormal Activity" gibi örneklerse, saf gerilimin önemini Hollywood a yeniden hatırlatmayı başardı. 1,5 milyon dolar bütçeli "Ruhlar Bölgesi"ni ABD de 53 milyon dolar hasılat yapması da, bence seyircinin "babadan kalma" gerilim filmlerine duyduğu özlemin bir göstergesi.
"Testere" ile tanınan yönetmen James Wan ve sanaryo yazarı Leigh Whannel, yeni taşındıkları evde tuhaf olaylarla karşılaşan ailenin öyküsünü çok şükür bir korku şovuna çevirmiyorlar. Zaten, jenerikte yaylı çalgıların asap bozucu yükselişlerini ve atonal tınılarını duyduğumuz an, çocukluğumuzdaki o "ruhlu, perili ev filmleri" nden birinin başladığını hissediyoruz. Ruhların bakış açısını yansıttığını daha sonra anlayacağımız siyah - beyaz renklerde çekilen jenerikte James Wan, evde dolaşan ruhların ayak izlerini, karaltı ve gölgelerini genel planların içinde detaylar olarak hissettiriyor bize.
Wan film boyunca, kamerasını çok hızlı hareket ettirmediği ve çok fazla "kesme" yapmadığı için 2:35:1 formatındaki geniş ekranın her bir yanına "Acaba ne çıkacak" diye dikkat ve sıkıntıyla bakmamızı sağlıyor. Buna bir de görüntü yönetmeni David Brewer in koyu renklerden kurulu, huzursuz edici karanlık iç mekan görüntüleri eklendiğinde, tedirgin edici bir atmosfer oluşuyor. James Wan, sahte korku efektlerinden, kandan, şiddetten ve klasik kurgu oyunlarından uzak durmuş. Gerilimi kamera açıları ve hareketleriyle inşa etmiş. Geniş açılı lenslerle yaptığı kaydırmalar dikkat çekici. Sesleri, tıkırtıları, fısıltıları da gerilim yaratmakta başarıyla kullanıyor.
Eve musallat olan ruhlardan, öte dünyadan, astral yolculuklardan söz eden hikayenin ilk bakışta çok farklı ya da özgün olduğunu söylemek mümkün değil ama bazı yeni tarafları var. Özellikle küçük Dalton un komaya girmesi ve ruhların "sinsi" amaçları filme değişik bir hava veriyor. Filmin en rahatsız edici yanı, halk arasında karabasan olarak bilinen ve hiç kuşkusuz tıbbi açıklamaları da bulunan çeşitli uyku bozukluklarını kendine malzeme yapıyor oluşu. Dolayısıyla, bu tür sorunları olan insanlara filmi kesinlikle tasviye etmiyorum. Ama bu durum, "Ruhlar Bölgesi" nin başarılı bir korku gerilim olduğu gerçeğini değiştirmiyor. James Wan ın yönetmenliği bir yana, Patrick Wilson (Josh) ve Rose Byrne (Renai) başarılı kompozisyonlar çiziyorlar. Medyumun hayalet avcılarını hatırlatan yardımcıları ise filmin yegane mizah unsuru. Son olarak, filmin asıl lezzetinin sinemada çıkacağını, evde etkisini kaybedeceğini belirtelim.
