gece 3.00 sigarasından derin derin çekerken göz yaşlarıma da hakim olamadığım film, duygusal biri hiç olmadım ama ağlatıyor be adamı. beni Düşündüren yanı ise onların öleceklerini bilerek yaşamaları. sanki günlük yaşam koşturmasında ölümü unuttuğumu hatırlattı bana. Ne zaman öleceğimizi bilmesek de ölümün varlığını unutmamamız hepimizin yararına olur sanıyorum. Sevdiklerimize daha sıkı sarılmak gerek , dinimiz imanımız para iş güç olmasın azıcık da hayata bakalım, duygularımızı dinleyelim. Efkar bastı gece gece.
