ve hep özlenen birileri olur ya öyle, hani bir de uzaktadırlar ya hep.. sen onlardan birisin işte.. zaman gelip geçer, farkına bile varamayız belki. güzel anılar alınıp satılır ya da gözyaşlarıyla yıkanır yüzler.. zaman hep geçer.. insanlar da öyle. insanlar da gelip geçer..
sen hiç geçmeyeceksin ama, biliyorsun belki zaten.. benim kız kardeşim yok demiştim ya hani, seninle tanışmıştım sonra ve ne kadar uzakta da olsan o kadar yanımda olduğunu biliyordum ben hep. düştüğümde tutup omuzlarımdan kaldıramadın belki, ağladığımda "ağlama" demek yerine sarılıp benimle beraber ağlayamadın bir de.. ama ben öyle yanıbaşımda olduğunu hissettim, unutmadım hiç. bir insana kardeş demek kolay, öyle olmak zor.. ben kardeşin olmaktan gurur duydum ama. bir sözüne dünya yakacağımı da biliyordun çünkü, kahkaha attığında dünyaların benim olduğunu da.
uzak olmak, özlemek zor.. başını dayayıp bir omza öylece sessiz kalamamak da zor.. zor içine atılan ne varsa çıkarıp dışarı, bir kardeşe anlatamamak.. ama bildiğim bir şey var her zaman, seni tanıdım ben ve sen her zaman, ne istesem yanımda olacaksın.. sen de hiç unutma ki; mutlu olduğun sürece uzakta bile olsa mutlu olacak bir kardeşin olacak hep.. canımsın..
