kapıdan içeri girdim ve dilim damağım kurumuş, muhtemelen şekerim falan da düştü, dolabı açınca sulu sulu, hafif ezilmiş muhteşem bir şeftaliyle bakıştım, afiyetle de yedim.
içimde garip bir şekilde o kendini bana feda eden şeftaliye teşekkür isteği oluştu, bu entryi onun için giriyorum.
yaz günlerinin kahramanı meyva.
