kafaları farklı işler. birisi sayısal diğeriyse sözel zekasını kullanır. hukukçu laf ebeliği yaparken mühendis hep mantıklı olanda karar kılmaya çalışır. aslında aralarında bu farklılıklardan dolayı sorun çıkmaz. aksine hep farklı pencerelerden bakabildikleri için sorunlarında uyuşmaları daha mümkündür.
ikisininde hata yapma olasılığı yoktur. hukukçu temkinli ve düşünerek konuşur. mühendis ise konuşurken mantık yürütür ve son tahlilde en mantıklı kararı verdiğini düşünür. düşünme zamanları farklıdır.
hukukçu başkalarını savunmaya ya da kötülemeye bayılır. mühendis ise kimseyi gözüyle görmedikçe yadırgamaz. her şey ıspatlı olmalıdır.
