bugün sabah 05:00'da çalan telefonla öğrendiğim olaydır. birşey olduğunu anlamıştım telefon tuhaf tuhaf çaldı sanki. * gülsem mi ağlasam mı bilememişimdir. bebeğinin olmasını ilk benimle paylaştığından dolayı çok mutlu olması, beni garip garip duygulara sokmuştur. bu adam evlendiğinde de beni aramış 'seninle paylaşmak istedim' demişti. yine bir garibime gitmişti doğrusu.
aynı şehirde büyümüş aynı üniversitede okumuşuzdur. yani affedersiniz tuvalete bile beraber gitmişizdir. yaklasık 6 yıllık bereberliğin ardından istenmeyen sebeplerden dolayı ayrı düşmüşüzdür. şimdi o deliler gibi sevdiğim, ayrıldığımda hayatımın bir hiç olduğu kanısına vardığım, onsuz yaşayamıyacağıma inandığım insanın beni arayıp, 'biliyor musun? bir bebeğim oldu ve ben bunu ilk seninle paylaşmak istedim' sözüne karşılık hiçbir cevap veremiyorsunuz. sadece dudaklarınız konuşuyor ve 'senin adına çok mutlu oldum' diyebiliyorsunuz.
eşşek herifin tekisin afedersin ne yapmak istiyorsun onu da anlamıs değilim bu kadar medeni olmayı benim bünyem kaldırmıyor. demekki sen beni hiç tanımamışsın. ya da bunların senin için doğal olduğu gerçeğini ben halen kavrayamadım.
