insanın sosyal hayatını bir anda yerle bir eden kabustur adeta.
şöyle ki , hafif yağmurun çişelediği bir günde şehrin merkezine hava almak için çıkmıştım ve mülayim bir şekilde kendi halimde yürüyordum. lakin bir süre sonra arkamdan gelen şişe sesleriyle irkildim. arkama döndüğümde elinde bira şişeleri olan ve bisikletten düşmüş bir travesti vardı. değişik homurdanma sesleri çıkaran travestiye anlık bile olsa gülerken buldum kendimi. gülmemi farketmiş olacak ki insanın kanını dondurabilecek komplike küfürler eşliğinde bana taş atmaya başladı. taşlardan birisi gövdeme isabet etti ve o acıyla ben de travestiye taş attım. fakat şunun altını çizmek istiyorum ki o'nun bana attığının çeyrek hızında atmışımdır. velhasılı kelam taş ayağına isabet etti. allah'ım o nasıl bir çığlıktır... hani bi gergadanın boğazını kesersiniz de can havliyle çığlıklar atar , anırır. işte tam öyle bağırdı. kendimi caddenin ortasında cinayet işler gibi hissettim. tüm esnaf bakışlarını benim üzerime çevirmişti. insanlar balkonlara çıkmış aşağıya bakıyorlardı. travesti ise her saniye çığlığındaki desibeli arttırmakta kararlıydı. o kadar utanmıştım ki depar atarak kaçmakta buldum çareyi. lakin arkadamdan sarf edilen o tehditleri keşke duymasaydım. '' agyhhhgtt! seni yakalayacağız! babanın sikini keseceğiz! ''. daha fazlasını duymak istemedim ve daha hızlı koştum. işte o günden beri evdeyim.
