şöyle bir diyaloğa sebebiyet verecek durumdur.
l hospital: nietzsche azizim naptın akşam bize gelde sana soracağım şeyler var.
fwn:hayır. kulağına göre ağız değilim.
l hospital: ya bırak nietzsche şimdi üstinsanlığı artık yemem ben bunları.
fwn:insanları sevmem. tanrı öldü.
l hospital: he onu soracaktım bende sana. naptın herkes 'tanrı öldü.' diye ortada da dolanıyor ne yaptın sen ?
fwn: 'Tanrı öldü.'
l hospital: nietzsche yapma azizim yapma insanların bir inandıkları tanrısı var alma onuda ellerinden.
fwn:'Tanrı öldü..'
l hospital:tamam ulan tamam öldü. 'tanrı öldü' bak bende dedim.
fwn:biri hakkında fikrinizi değiştirmek zorunda kaldığımızda, bundan dolayı duyduğumuz rahatsızlığın acısını bu kiişiye ağır ödetiriz.
l hospital: yok nietzsche yok ne hesabı. insanları bırak tanrısıyla başbaşa. isteyen öldürsün isteyen yaşatsın. beni endişelendiren sensin nietzsche.
fwn: bana yalan söylemiş olman değil, artık sana inanmıyor olmam üzdü beni.
l hospital : tamam tamam senden de birşey kaçmıyor azizim. senin şu kanka sigmund'un telefonunu isteyecektim.benim psikyatr ortada yok benimde ilaçları yazdırmam lazım.
fwn: ' tanrı öldü' diyorum sana sen bana ne diyorsun.
l hospital: ya bi s.ktr git ya.ilaçları almasam tanrıyı öldüremem ama kendimi öldürebilirim nietzsche.ayrıca herkesin tanrısı kendine bırak bu işleri çık şu bohem hayatından kendine çeki düzen ver bak yakışıklısın * , zekisin harcanıyorsun.
fwn: beni rahat bırak.( klasik krizlerinden birini geçirmeye başlar.)
l hospital: lan ne dedim ben .hişş oğlum kalksana. sana diyorum. la bırak ya gidiyorum ben.
fwn:dur.
l hospital: ne var ?
fwn:
-Benim son biricik yoldaşım,
-Büyük düşmanım,
-Benim bilinmeyen
-Cellat -Tanrım benim!
-hayır! geri gel.
l hospital: (bkz: bsgck) **
