hayatımın en yalnız geçen dönemlerinden biridir. ya da direk en bokudur kanımca. 5. sınıfa kadar tek bir arkadaşı olmuş bu bünye 6. sınıf için okul değiştirince değişen hiç birşey olmamıştır. okula beraber gittiğim arkadaş beni satmıştır. 2. dönemde başka biriyle takılmaya başlamıştır. senelerdir peşimde olan çocuğun olduğu okula gelince ''bu benim egomu tatmin eder'' mantığıyla hareket edilsede bana son kez çıkma teklifi ettikten 1 hafta olmadan ayrılınmış, soranlara ''x çok çirkinleştiği için terkettim'' dendiği öğrenilmiştir. canı cehenneme.
2,5 senem çok kadim bir dosta geçmiş, onunla tüm çılgınlıklar yapılmış, göbek çatlayana kadar gülünmüştür. lakin ikimizinden ikimizden başka dostu yoktur. 30 kişilik sınıftan bir allah' ın kulu bizi sevmez. hadi o tipi, tarzı değişik diye dikkat çeker, bendenizin hiç birşeyi yoktur.
kardeşle geberene kadar gülünmesini saymassak, 3 sene cehennem olmuştur. mezuniyete katılınmamıştır ''kimse dans etmeyecek benle, yanımıza kimse gelmeyecek'' mantığıyla... kopya çekmesem sınıfı bile geçemeyeceğim bir dönemdi.
