kırılmış bir bardak misali sürekli cam kırıklarını toplarsın yerden, birleştirmeye çalışırsın onları, yapıştırmayı denersin olmaz, bantlarsın gene olmaz. için yana yana götürür çöpe atarsın, daha sonra o bardak takımının diğer üyelerini görürsün ve vay be dersin, koyarsın elini çenene bir müddet düşünürsün. hiçbirşey olduğu gibi kalmıyor felan diye saçma sapan cümleler kurarsın ve o bardak takımının diğer üyeleriyle ilgilenmeye başlarsın. ama o kırılan hep acıtacaktır...
