11.
-
meslekler aldıkları risklere göre kazanmayı hakederler. misal bir doktor hergün hayat alır eline, hayat verir kimine...
meslek-maaş endeksli bakarsak bir doktorla cephedeki bir paralı askerin toplumdaki en yüksek maaşla ücretlendirilmeleri lazımdır.
onlarca asistan doktor bilirim, tüm hayatları çalışmakla geçen, günlerce nöbet tutan, hem entelektüel hemde eğitim anlamında toplumun
en üst kademesini oluşturan insanlar bunlar fakat; ev kirasını düşünmekten , geleceğini düşünmekten, zorunlu hizmeti düşünmekten tam
dönem askerliği düşünmekten ülser olan insanlarda bunlar. insanların hakedene tahammülsüzlüğünü anlıyamıyorum malesef...
şimdi bir öğretmenle bir doktorun eğitimi, insana olan hakimiyeti, aldığı risk bir mi? ekleyeyim öğretmenlerin maaşını çok bulmak
acizliktir, çekememezliktir, ezikliktir. beni asıl rahatsız eden kıçı kırık bir iktisat v.s. mezununun -yeaaa bu doktorlarda çok mayış
alıyo yeaaaa- diye böğürmesidir...
(bkz: doktor bu ne ya?)
