şefkat ve sevgi özlemi kokan cemal süreya şiiri. son bölümü tüm mazinin hüznüne rağmen ılık bir mutluluğa açılır.
--spoiler--
kan görüyorum taş görüyorum
bütün heykeller arasında
karabasan ılık acemi
- uykusuzluğun sütlü inciri -
kovanlara sızmıyor.
annem çok küçükken öldü
beni öp, sonra doğur beni.
'çocukken öperek uyutan bir annenin hasretini çektim, gecelerim o melek öpücüğünden yoksun, karabasanlarla dolu, acemi çocuk karabasanlarım,bölüyor uykularımı, izleri de hayatımı kanatıyor. özlem duyduğum o melek şefkatiyle öp beni sevgili, öp ki tüm çocukluk karabasanlarım dağılsın, uykularım kesiksiz, hayatım yarasız olsun, pembe çocuk düşlerimde bugünümün aşkını yaşayayım, mutlu bir çocuk, sevilen bir aşık olarak yeniden doğayım.'
