her ne kadar başbakanın anlık çıkışlarıyla dış politikada başarılı olduğumuzu düşünsekte durum göründüğü gibi değildir.
zira; avrupaya, amerikaya, israile muhtaç durumda olduğumuz muhakkaktır. tarım ve hayvancılık en önemli geçim kaynağı olan anadolu, dışarıdan angus getirtmektedir.
davosta ayar verdiğimizi sandığımız israil, şu an en fazla ticaret yaptığımız ülkelerden birisi.
dış politika zaten böyle boku yemiş durumdayken, içerde de başarılı olduğumuz söylenemez. işsizlik almış başını gidiyor. eğitim sistemi batmış durumda. genç nesil sınavlara olan güvenini kaybetti. devletin içinde kadrolaşmalar eskisine göre çok çok arttı. özelleştirmeler zaten apayrı bir konu.
açılım konusunda atılan adımlar bir sonuca ulaşmış değil. 2 yıldır 'açılım açılım' diye başımızın etini yiyenler 30 tane teröristin dağdan davul zurnayla indirilmesinden bu yana hiç bir yol katedemedi.
kısacası, eğer türkiyenin geleceğinden bahsedeceksek, biraz gerçekçi olmalı ve ampülden gelen karanlığın farkına varmalıyız.
