yalnızlık, sıcak yaz akşamında soğuk bir nefes ensede. evet, çok güzeldi. hala güzel. işin ilginç kısmı, sevgilim/di. hani bazı dostlar gibi uzaktan da sevmedik. sevdik biz, seviştik. mutlu olduk, üzüldük hatta beraber ağladık. beraber koştuk, ama erken yorulduk, gene beraber.
evet, doğruydu her şey. tek yalanımız, ''seni özledim''di. çünkü ben onu hiç özlemezdim, hiç kaybetmezdim vesselam.
derdi nedir bu akşamların? neden böyle peşinde insanın, yalnızlık. uzaklara dalıyor gözlerim yokluğunu fırsat bilip. sensiz geçen geceleri mesken tutuyor özlemin. ve artık gözyaşlarım fırsat kolluyor süzülmek için.
isyanım seni bu kadar çabuk kaybetmeme. ben senin için çok uğraştım, '' kolay elde etmedim ki çabuk bırakayım'' demiştim, '' beni bırakıcaksın...'' dediğinde. uzaklara gitmeni hiç istemezdim, beni böyle bir piç gibi bırakıp benden göçmeni bu denli beklemezdim.
kokun muydu? yatağıma sinmiş. peşimde hatta. gözlerin mi? baktığım her yerde. kalbim mi? param parça. tek istediğim seni tekrar sahiplenmek. dedim ya '' kolay elde etmedim ki çabuk bırakayım''...
tanım : bir sarhoşun yalnız kalması üzerine yazdığı saçmalıklar.
