insanın söylemek isteyip de söyleyemediği şeyler vardır ya ne bileyim böyle kanser gibi hani büyüdükçe büyüyor, büyüdükçe büyüyor. işte seni gördükten sonra, öyle bir büyüdün ki içimde her yanım sen oldun. sonra ben sensiz olamadığımı anladım, yalanlar söyledim sana, bir sürü yalan söyledim. bu yalanlar öyle büyüdü ki kaçıp gideceğinden korktum. hep böyle bir korku vardı içimde. işte sen içimdeki o korkuydun. senin yanında mutsuz olmaya bile razıydım ben. yani dünyaları verseler vazgeçmem derler ya öyle değil işte. bazen sevmek fedakarlık yapmayı gerektiriyormuş.ben seni beklerim, bir saatte beklerim bir ömür boyuda beklerim. (leyla ile mecnun)
