aşk'ın işkencesine elleri çözük olmasına rağmen kaçmayıp katlanarak.. ölebilen bir organ.
kendi açımdan;
kalbimi cehenneme atsalar yanmaz. aşk mı daha acı cehennem mi acaba? bilmiyorum ama bir kalbe işkence edip öldürebilecek tek şey aşk bence. cehennem daha merhametli bir şekilde öldürürdü kalbi. tek bir aşkım vardı, o yaktı kül etti benim naçiz kalbimi işte. söylüyor bazıları, önemi mi varmış kalbin? bilmiyorum. ama biliyorum ki artık bir kalbim yok. artık kalpsiz bir odunum ben. belki bir gün bir kadın gelip öper odunu ve odun iyi kalpli bir insan haline döner yeniden. tabii bir odunu öpecek bir kadın beni bulabilirse. pekte bekleyiş içinde de değilim aslında, halimden memnunum. bu hale gelmeyi kendim istedim sonuçta. bir odun olmak inanın saf biri olmaktan daha iyidir. ben üstelik bir kalbim bile olmasa yine de sevilecek insanları sevebiliyorum. çünkü iyi insanları sevmemek ya da onlara kötülük etmek bir ayının ölü taklidi yapması kadar saçmadır. benim kalbim aşk'ın işkencesine elleri çözük olmasına rağmen katlanıp, öldü. genç yaşta kaybettim kalbimi, bakalım ne olacak.
