bunca senedir kahrımı çektin sen. hem maddi hem manevi olarak her zaman arkamdaydın, arkamdasın. eğer böyle kafa tutabiliyorsam hayata ve bu kadar güçlü kalabildiysem tüm zorluklara inat senin sayendedir hepsi. çocukluğum sana olan hasretimle geçti, kazağını ve parfümünü koklayarak uyuduğum geceler hala hatırımda ve hala gözümün önünde sabaha karşı pencere önünde seni bekleyişlerim, sen uzaktan göründüğünde attığım sevinç çığlıkları hala kulağımda. ben hiç büyümedim baba. seni pencere önünde bekleyen o küçük kızım hala. öylesine sana muhtaç, öylesine sana tutkun. sen.. sabretmeyi bana öğreten adam. sen.. güveni,huzuru ve sukuneti bana öğreten koca çınar. şimdi, senden uzakta geçirdiğim bilmem kaçıncı babalar gününde senin asla okumayacağın bir yazıyla sana sesleniyorum. seni çok seviyorum baba, belki sana bunu hiç söylemedim ama ben seni çok seviyorum..
