senden nefret ediyorum hayat! daha sekiz yaşında topumu patlatan mahallenin abisinden nefret ettiğim gibi, çok sevdiğim sigortacılık dersinden beni bırakan öğretmenden nefret ettiğim gibi. herşeyimi vermeye hazır olduğum insanın beni bir piç gibi oratada bırakıp gittiği günden beni seven ama bir türlü anlayamayan insalarlarla dolu bir yaşamı bana yaşattığın için senden nefret ediyorum. vucudumda açtığın o gizli kalmış kulubedeki insanı hayata döndüremediğim için senden nefret ediyorum ve seni sevmiyorum hayat bir gülün dalından koparılmasını sevmediğim gibi. ey hayat sen bana bahşedilmiş en büyük hediye olsan da senden nefret ediyorum. düşündüklerimi, umutlarımı ve hayallerimi acımasızca çürüttüğün için...
artık siktir git be hayat ben denedim seni yaşamamayı ama beceremedim sen git artık benden. ah inançlarım olmasaydınız bu kahbe hayat belkide daha bi güzel siktir edilirdi bu bünyeden...
