bir tatil günü şahsıma yöneltilen tepkiyle fikir sahibi olduğum çocuk yetiştirme anlayışıdır.
fransız olduğunu annesinin sonradan şahsıma çemkirmesiyle anladığım, yürümeye yeni başlamış sevimlimi sevimli bir velet yanımdaki koltuğa tırmanmaya çalışıp beceremezken; "ülen eşşek sıpası" deyip poposundan hafifçe iteleyip yardım edeyim dedim, demez olaydım.
annesi olan abla; "kesköse löğademajöve sadilame kümaposa" gibisinden bir deyişle üzerime öyle bir yürüdüki ne yapacağımı şaşırdım.
yahu dedim sapık sandı heralde önyargısına tükürdüğüm, çat pat ingilizce mi anlatsam, ne yapsam ne etsem derken otel görevlisi girdi arayada sakinleştirdiler ablayı.
sonradan kocası eşinin tepkisi için özür dileyerek şu açıklamayı yaptı;
şimdi böyle her zorlukta yardım edersek ilerde karşılaştığı her sıkıntıda aynı şekilde yardım beklermiş. anneside o yüzden sinirlenmiş bana.
ablanın tepkisi biraz abartılı olsa da etrafımda her istedikleri şey için salya sümük ağlayan, ellerinde havlu; terledi diye çocuğunun peşinden koşan,yemeği zorla bebenin ağzına tepiştiren insanları gördükçe haksız da sayılmazlar sanırım.
