yüzlerce cevabı olan bir soru. ama cevaplardan bir tanesi çok acımasız. kadınlar mahallede bahçeli evlerin ağaçlarına dadanan yaramaz çocuklar gibidir. iki üç tane ağaç gezer bu dadanma boyunca ilk ağaçta sadece hefes için vardır. ağaca tutunmayı , ağacı bırakmayı ve meyve toplamayı öğrenir. heyecan arayışları ona cidden heyecan olarak geri dönmüştür ama her zaman daha büyük daha ulaşılması zor ağaçlar seçer. büyük ağaçlarada tırmanmayı meyve toplamayı öğrendikten sonra yapacak hiç bir şey kalmamıştır ve kendi fidanını eker uğraşır didinir o ağaç için çabalar gerekirse büyük risklere girer işte o ağaç kendinin ağacıdır kimse gelip hak iddaa edemez evet uğraştığı ağaç kendine meyve vermektedir ama kendinin sayesinde verdiğini bildiği için meyvelerden asla çekinerek yemez bunun ezikliğinide hiç bir zaman yaşamaz artık ona göre bütün ağaçlar başkasınındır. haylazlıkta yapmaz hep kendi ağacındadır. kadınlar son ağacı yarattığında evlenir ve ona sımsıkı sarılır. kadınların bir çok evlenme nedeni vardır bu onlardan sadece bir tanesi tabi kişiliğe görede değişim gösterir nedenleri kimi kadınlar uğraşmadan başkasının ağacını istila eder ve meyve yerken utanmaz kimi kadınlar kendi ağacını kendisi yaratır karar onlara kalmış. saçmalamak ile mantıklı konuşmak arasında ki git gellerden sonra amacıma ulaştığıma inanarak entry mi sonlandırır kendi ağacını kendi yaratmayan kadınlara nefretlerimi kusarım.*
