ilk önce bu insanların beyinlerine "kimse kimseye yer vermek zorunda degildir" tümcesini kazımak gerekir.
şimdi efendim şahsına münasır bu ukala insanlar yer verildigindede sanki -mecburmuşumda vermişim- gibi teşekkür etmeden otururlar.
genelde bu tiplerin yanında 18 yaşlarında behşuş kızları olur.herşeyin normal oldugu bir günde taksimden dönülmekte ve yorgunluk içinde etrafa psikopat gözlerle bakılmaktadır.kahramanımız arka kapıdan binip direk bana gözünü diker ve olaylar gelişir ;
- ee bakıyorsun müsade et biz oturalım **
+ neden yer vericekmişim mecburmuyum ?
- yok anam babam yok yeni nesilde hiç saygı denen bişey kalmamış **
+ e be kadın hastamısın yaşlımısın yer verecegim hadi onuda geçtim herşeyin bir adabı vardır bu şekilde yer istenirmi bu yaşa gelmişsin bunları öğrenememişsin
- hede hödö kem küm vıdı bıdı
