donunu sıyırmış ; hacetini gidermeye çalışırken yüzünde mahsun bir ifade ile ıkınıdığı andır. içindeki her türlü kötülükten arındığı o saniyelerde öyle saf, öyle savunmasızdır ki insanoğlu yedi sülalesine sövsen cevap vermez, "hadi laaan çabuk ol diye" kapıyı tekmelesen alacağın en sert cevap ince ve utangaç bir ses tonu ile "öhhm öhhhm çıkıyorum" olacaktır, hakeza piçlik olsun diye umumi tuvalette sıçarken kapının üstüne tırmanan arkadaş tarafından videoya çekilen bir arkadaşımın ağlamaklı gözlerle bize söylediği tek laf vardır; "oğlum yapmayın lan lütfen"
aklımdan çıkmıyor sözlük; bu arkadaş ki yan baktın diye 5 kişiye kafalama dalmış bir çocuktu; o an nasıl savunmasız , nasıl masum... o olaydan sonra kimse beni bir insanın daha masum olduğu bir an olduğuna inandıramaz...
