çok komik, ekonomik olarak durumları iyi olmayan, artvin de yaşadıklarına şahit olduğum enteresan insanların aralarında geçen, komik olaylardır. genel de kahramanları; karadeniz fıkralarında adı geçen temel, dursun, fadime, tarzında; barış, behçet ve yaşar isimlerinden oluşmaktadır. (bkz: behçet) baba olmak sureti ile (bkz: yaşar) ve (bkz: barış) iki kardeş ve behçet'in oğullarıdır. yaşar büyük olanıdır.
aralarında geçen (bkz: true story) tadında bir öyküyü sizlerle paylaşmam gerekirse;
behçet, (bkz: 74 model anadol) arabasını (bkz: toplayıcılık) amaçlı kullanmaktadır, yeni ergenliğe girmiş yaşar ise babasından kız arkadaşına hava atmak için, arkası çer çöp, kutu ve kağıt dolu olan arabasını istemektedir. babasından hayır cevabını alan yaşar, babasına sinirlenir ve bujilerini keser anadolun. babası sabah arabayı çalıştırmaya gittiğinde arabanın çalışmadığını, bujilerin bıçak gibi bir aletle kesildiğini görür. bunu büyük oğlu yaşarın yaptığını fakat onu itiraf ettirmeden dövemeyeceğini bilir. eve gelir karısına;
"hanım bizim arabaya ela bişe olmiş ki? her sabah yarım saat çaluşturmaya uğraştuğum araba, bir marşa basmaynan haman çalışti... na oldi buna? benda bilamadım ama allah razi olsun edandan" der
bunu duyan yaşar yatağından bir hışımla kalkar, olaya şaşırmış bir yandan da çok sevinmiştir;
" baba canaan ölem arabay ben ettim, dün birez bujilarinan oynamiştim ola demah ondan ela olmiş" der
bunu der demez babasından hayvanlara yakışacak bir tokatı da yer...
şive onların şivesidir anlamakta zorlanabilirsiniz kusura bakmayın. *
