dün akşama doğru benzerini yaptığım şeydir. buluşulacak arkadaşa doğru yol alınırken nedendir bilinmez içimin kavrukluğu yüzüme yansıyor. gülümsemeye zorluyorum kendimi iki dakika geçmeden gökyüzünün gri rengi yine yüzümde beliriyor.
somurtkan, mutsuz insanlarla sohbetten hoşlanmam sanki dünyanın derdi yetmiyor gibi birde onların dertleri çıkar sırtınıza; bu sebeple aynı şeyi başkasına yaşatmak istemediğimden telefona sarıldım.
-kusura bakma söz vermiştim ama gelemiycem
+nooldu işin mi çıktı?
-yoo hayır. yoldayım ama bugün nedense çok karanlık duygular içindeyim. güzel şeylerden bahsedecek halde değilim. senide sıkmayayım şimdi. sonra görüşürüz.
+hadi ya. bende öyleyim valla. hava kapalı ya ondandır.görüşürüz.
eğer mümkünse sadece sizin yüzünüzden birinin duygu durumunu olumsuz değiştirmemeye özen gösteriniz.
not: derdinizi paylaşmayın demiyorum. bu biraz daha farklı bi durum.
