yavrudur, adı üstünde yavru.. annesiz olmaz, annenin süt dolu memelerini emerek geçer çocukluğu..
annesi yoksa kendisine uzanan sıcak bir eli yalar durur anne memesi niyetiyle bir çoğu..
anlamaz etrafta olan biteni, bir motor geçse yanından ansızın irkilir hemen hiç durmaksızın..
acıkır bir de, durmadan acıkır, biraz ayaklanmaya başladı mı, hep yiyecek arayışı içinde kalır..
annesi de sütünü vermezse hele, bak sen olan işlere..
gider az ilerde kemik bulur, başlar kemirmeye, daha kemiği çatırdatamayacak güçteki dişleriyle,
aynı yaştaki kardeşleriyle paylaşmak istemez kemiğini, gider hemen kuytu bir köşeye, kıramadığın kemiği yalayacaksın hesabı, devam eder yalama işlemleri..
sonra bir ara etrafı kolaçan ederken ne görsün, anne 3 kardeşi istemeyerek de olsa emzirmeye dursun..
bizim 'yavru' bırakır eldeki kemiği, koşar anasının eşsiz memelerine doğru..
yiyemediği kemik bir yana, anne sütü bu, paha biçilir mi..
yavrudur ayrıca, yapmış olduğuna akıl mantık erer mi ? *
