çok güzel bir ahmet hamdi tanpınar şiiri. tahminimce (ki şiirden ortaya çıkan sonuç o) tanpınar yaşlılık dönemlerinde genç birisine aşık olmuş ve şiiri ona yazmış. zaten son iki dizeden de anlaşılıyor bu.
sen ve ben
içme, ilk yudumda zehirler seni
bahtın kadehime döktüğü şarap.
her akşam koynunda uyutur beni,
her sabah alnımdan öper ıstırap.
sen, yirmi yaşında bir baharsın ki
gölgende neşenin rüzgârı eser.
düşünen alnımda benim her çizgi
baharı olmayan bir kışa benzer
sana ufuklar gel! diye bağırır,
ellerinde çiçek haykırarak
seni gür sesiyle hayat çağırır,
beni de çiğneyip geçtiğin toprak
