bu söz elbette mübalağadır. yoksa şu sözlükte yazanı okuyanı hepimiz biliriz ki ordu öyle ihtiyat zabitiyle yönetilemeyecek kadar kompleks bir organizasyondur.
fakat gerçek sorun, ordunun içinde ordudan başka herşeye eli uzanan, terakkiye engel olan kafaların tasfiyesidir. menderes'in söylemeye cesaret edip, belki de sonuna neden olan bu tasfiye ülküsü, son üç dört yıldır tasfiye olanların kendileri için de diğer herşeyle birlikte (bkz: sivilleşme) (bkz: demokrasi) son derece iyi bir fırsattır aslında. zira, müdahil olmaya can attıkları alan ile gayri meşru ilişkiye girmek yerine, bizzat o alanın sınırları içinde bulunma fırsatı kendilerine sunulmuş olmaktadır (bkz: siyaset). nitekim gün be gün bunun örneklerine artan sayıda rastlamaktayız (bkz: osman pamukoğlu) (bkz: çetin doğan) (bkz: diğerleri). hem böylelikle kendilerini destekleyen halkın da onlarla meşru bir şekilde gaye birlikteliği fırsatı artmaktadır (bkz: sandık).
bence asıl ironik taraf; bu başlıktaki sözün sahibi olan sivilin, bu sözünden dolayı yine sivillerce eleştirilmesidir. pekçoğunun söylediği gibi gerçekte asılan sivilliğimizden başkası değildir.