öncelikle, 2000'li yıllarda çekilmiş en iyi filmdir kanımca, hiçbir filmde yaşamadığım bir gerilim yaşatmıştır bana. filmin sonu boş falan değil dahiyanedir, kendimce size biraz açıklayayım orada ne olduğunu. bundan sonrası spoiler içerir.
filmin sonunun neden şerifin rüyası ile bittiğini anlamak gerekli öncelikle, sonu boş olmuş diyip geçmek kolaya kaçmaktır, düşün(e)memektir. kazadan kurtulup, çocuğun tişörtünü koluna bağlayarak uzaklaşan javier bardem'dedir izleyicinin aklı ve finalde onu görmek ister, ama coen biraderler burada da bize günlük hayatımızda bile birçoğumuzun nefret ettiği bir şey yapar, bize rüya dinlettirir -ki çoğumuz en yakın arkadaşımız tarafından anlatılsa bile zor tahammül ederiz-, hem de filmde daha geri planda kalmış bir karakterin rüyasıdır bu-ki tommy lee jones'un geri planda kalması filmin en önemli ayrıntılarındandır-. bu hem hollywood klişelerine, hem de bunlarla uyutulan izleyicilere atılan bir tokattır, coen'lerin cinliğidir. rüya da anlamsız, öylesine bir rüya değildir tabi ki, yeni neslin dejenere oluşuna, değerlerini ve güçlerini kaybedişlerine, babalarından aldıkları mirası ileriye taşıyamayacak olmalarına dem vurmaktadır şerif. bunu son sahneye koymaksa coen'lerin yaratıcılığıdır.
anlamak için çaba bile sarfetmeden güzelim yapımlara bok atmayalım, suçu dışarıda aramayalım. her şeyi hazır önünüze koyan hatta bir de üfleyen servise hazır hollywood filmlerine alışmış bünyeler izlemesin zaten bu filmi en baştan, izleyip sonra bomboş film olmuş diye yakınınca komik duruma düşmeyin.
