aşka dair o kadar tanım yapılıyor ki, hangisi daha gerçek ya da doğru bir şey söylemek mümkün değil. sanırım çekilen acı ortada koskoca bir gerçeklik olarak durduğundan, özel kalıyor, kimine göre aşktan daha güzel bu yüzden..soyut olduğundan tıpkı özgürlük gibi engellendiğinde , yok edilmeye çalışıldığında iliklere kadar hissediliyor..
edit: itiraflar bile bu kadar vazgeçilemeyen aşk acılarıyla yüklüyken, yukarda yazılanlarda hiç mi haklılık payı görünmüyor?
