uyuyamaktır. sanki bebeğin varmışçasına sabaha kadar sürekli uyanmaktır.
yılda 1-2 defa yanımıza gelen babaannem her gelişinde benim odada yatar ve maalesef horlar. uykusu ağır olan beni bile uyandırır. her horlayışında uyanırım, babaanne diye seslenirim, horlaması kesilir. sabaha kadar kaç kere tekrar ediyor hatırlamıyorum artık. zaten bir kaç kere uyanıp uyardıktan sonra diğerlerinde babaanne bile dememe kalmadan henüz "ba" derken kesilir horlamalar. böyle de leb demeden leblebiyi anlayan bir babaannem var.
