Cambridge yıllarımdan birkaç kalıcı iz,
Hayatıma yeretmiş. Çok severim Willy yi,
ikidebir dönerim tuzaktan geçilmeyen sayfalarına
Tamin of the Shrew un ve Richard III ün,
Her akşam bir duble iskoç on the rocks,
Kim ne derse desin yağmur yağsın isterim.
Okuldu, dersti, ezberdi geçelim bütün bunları
Paslanmış bir Eski Yunancadan, bir de
Martialis in çuvaldızı andıran dinmek bilmez
ironisinden başka yanımda birşey kalmamış.
Bugün 28 Nisan 2011, yarım milyon durgun
Zekâlı Bokingam sarayının balkonuna
Dikmiş gözlerini, iki milyar gabi ekran
Önüne kilitlenmiş, Cambridge dükü düşesi
Dudak ucuyla öpecekmiş. Bir balkon bulsam
Çıkacağım dışarı ben de, gelene geçene
Göstereceğim işeyaramaz emektar dükümü,
Onlarınkini bilemem, ben müstakbel saray
Şairi ya da soytarısı, budur kayıp hayatımın
içimi acıtan dökümü
