imf ve dünya bankasının "gel bize bir akıl ver" diye kendilerine başvuran ülkelere vermiş olduğu standart reçetedir. Evrensel gazetesi tarafından 7 madde halinde özetlenmiş haliyle şöyledir:
1. Sosyal harcamaların kısılması
# Sağlık ve eğitime ayrılan kamu harcamaları azaltılır, dış ve iç borç ödemelerine ayrılan bütçe artırılır.
# Artan masraflar, ailelerin özellikle kız çocuklarını okuldan almasına neden olur. Okuma-yazma oranı düşer.
# Eğitimsiz yeni nesil, ucuz işgücü olarak hayata atılır.
# Sağlık alanında özelleştirmeyle önlenebilir hastalıklardan ölümler artar.
2. Devletin küçülmesi
# Daha az devlet memuru, patronların çalışma, çevre ve mali standartlara uyumunun denetlenmesini güçleştirir.
# Ücretlerden yapılan tasarruf dış ve iç borçlarda kullanılır.
# Kitlesel işten atmalar yaşanır.
# işsizlik korkusunun arttığı bu koşullarda, ücretler rahatça düşürülür.
3. Enflasyonu düşürmek için faiz oranlarının artırılması
# Yabancı sermaye, büyük bir hızla mali piyasalara yatırım yapar. Kâr transferi için ülkeyi terk ettiğinde ise büyük krizler patlak verir.
# Küçük çiftçiler ve işyerleri, gerekli sermayeyi bulamayıp iflas eder. Çiftçiler topraklarını tekellere satar.
# Küçük işyerleri tekelci rekabete dayanamayarak kapanır, işsizlik artar.
4. Doğal kaynaklar ve sınai faaliyetlere yabancı sermayenin girişini düzenleyen yasaların kaldırılması
# Uluslararası tekeller kolayca her sektöre girer.
# Yabancı yatırım çekmek için birbiriyle yarışmak zorunda kalan azgelişmiş ülkeler sermayeye uygulanan vergileri ve işçi ücretlerini düşürür, çalışanların hiçbir hakkının olmadığı serbest ticaret bölgeleri oluştururlar.
# Yabancı tekeller, can sıkıcı bir sorunla karşılaştıklarında WTO ve MIGA gibi kurumlar aracılığıyla ev sahibi devletten yüklü tazminatlar alırlar.
# Stratejik sektörler emperyalistlerin eline geçer.
# Devletler, çalışma ve çevre standartlarını düşürmeye başlar.
5. Gümrük tarifelerinin kaldırılması
# Yabancı malların kolayca iç piyasalara girmesi sağlanır.
# Lüks malların fiyatı ucuzlar, yerli zenginler rahat nefes alır.
# Yerli üreticiler, daha donanımlı ve zengin yabancılarla rekabet edemeyerek iflas eder veya onların bayisi durumuna düşer.
# işyerleri kapanır, işten atmalar yoğunlaşır.
6. Temel tüketim maddelerine sübvansiyonun kesilmesi
# Bütçeden yapılan tasarruf borç ödemelerine aktarılır.
# Temel tüketim maddeleri zamlanır, halkın alım gücü düşer.
7. Ekonominin ihracata yönlendirilmesi
# Borç ödemeleri için yeni kaynak yaratılır.
# Azgelişmiş ülkeler ihracat için daha çok ürettikçe, arz-talep yasaları gereği uluslararası piyasalarda fiyatlar düşer. Yerli üreticiler daha çok ürettikçe, daha çok kaybederler.
# Uluslararası tekeller, ulusal şirketlerin rekabetinden kurtulur.
# Ucuz işgücü bulmak kolaylaşır
# En verimli topraklar en iyi para getiren ürünlere ayrılır, temel tarım ürünleri ise daha verimsiz topraklara kayar. Erozyonlar giderek artar.
# Ülke, ithal gıda ürünleri ve manifaktüre bağımlı hale gelir.
# Ormanlar ve maden kaynakları büyük bir hızla tüketilir, çevre tahrip edilir ve kırsal kesimde toplumsal yaşam hızla bozulur.
