insanoğlunun hayal gücünün sınırsızlığından bahsedilir hep. evet gerçekten çok büyük bir hayalgücüne sahiptir insanoğlu. ama benimsendiği gibi sınırsız değildir bu hayalgücü. şöyle anlatayım; taksim meydanında olduğumuzu düşünelim. taksim meydanı istiklal caddesinin yanında küçük bir yer sayılır. öyle ya, istiklal caddesini baştan sona gezmek 15-20 dk lık mesafedir. ama istiklal caddesi de beşiktaş ilçesinin yanında küçük kalır mesela. aynı şekilde beşiktaş ilçesi avrupa yakasına göre oldukça küçüktür. oysa bir insan için avrupa yakasını yürüyerek gezmek günler sürer. fakat istanbula oranla çok küçüktür avrupa yakası , istanbul da marmara bölgesine göre. marmara bölgesini yürüyerek gezebilecek birileri olduğunu sanmıyorum. oysa türkiyenin yanında küçücüktür marmara bölgesi. türkiye ne de büyük bir ülke dimi ama. hala hayalgücü sınırlarımızın içindeyiz, hala hayal edebiliyoruz. peki daha da genişletelim; türkiye avrupa kıtasının yanında küçücüktür.. avrupa kıtasının büyüklüğünü kafamızda hayal edelim, yürüyerek geçtiğimizi hayal edelim mesela.. hayalgücümüz yavaş yavaş zorlanıyor artık, çünkü hayali bile zordur bunun. avrupa kıtası dünyanın kaçta kaçıdır acaba? çok küçük bir parçası. vay be, ne kadar büyükmüş bizim dünyamız. yürüyerek dünya turu yapabilecek babayiğit var mı? tabi ki yok, bunu hayal etmesi bile çok zorken. dünyayı düz bir ova gibi düşünsenize, git git biter mi bu ova? peki dünya güneşin yanında denizdeki karınca kadar küçük değil mi? sonra o heybetli güneş, yıldızlar içinde en küçüklerinden birisi değil mi? üstelik milyarlarca yıldız var böyle. evreni düşünelim, milyarlarca yıldızdan oluşmuş bir sistem. bütün yıldızları düz bir ova gibi düşünelim ve uç uca ekleyelim bir de. sınırlarını hayalgücüyle canlandırabilen var mı. yok tabi ki. işte hayalgücünün de sınırlarının olduğuna dair bir örnek.
