türk sinemasının yerinde sayma nedenlerinden bir tanesi olan film.
türklerin türlü çeşit çevirdiği filmleri izledim bir türk olarak, dedim bir de korku filmi denen türleri deneyelim. izledim araf denen filmi. şimdi ne ile karşılaşacağını bilirsinde, yine de izlersin hani, başlıktan etkilenirsin psikolojik olarak, işte bana da öyle oldu. düzgünce eleştirmek gerekirse hiç olmamış, çok basit kuguya dayanan, değil korku filmi kategorisine, dram veya psikoloji türüne bile sığamayacak kadar kof bir film olmuş.
bir kadının gördüğü halisinasyonlardan kimene kardeşim! zaten dekor sıfır kalmış, hastane, ev vs ışıklandırma denilen bir şey yok! hayır, madem ışıklandırma belirsiz olacak ona göre bir dekor oluşturulabilirdi. bildiğin mağara ortamında insanı germeye çaışmak bu! ee zaten filmi karanlıkta izliyorum, sette karanlık olunca canı sıkılıyor insanın.
bu demektir ki, taze kanların getireceği nefesleri bekleyelim türk sineması adına, belki de dilenebilecek en güzel dilek bu olur.
