hayatlarında emekleriyle statü sahibi olamayan ve "entel" olmanın bir statü olduğunu sanan zavallı insancıkların halleridir.
entel olmanın şartlarından birinin caz dinlemek olduğunu sanıp hiç anlamadıkları halde dinler bu insancıklar. starbucks'ta karamelli kahvelerini yudumlarken ellerine onların entelliklerine entellik katacak bir dergi alıp hiç anlamadıklarını ekonomi yazılarını okurlar, markası insanın gözüne sokulacak şekilde basılmış kıyafetler giyerler, çok konuşmazlar ki zaten aslında çok konuşacak kadar bilgiye sahip olmadıklarındadır bu sözde entel sessizliği.
bunun üzerine ayda bir izlerken uyukladıkları halde tiyatro, opera vs gidip bunu da en cool halleriyle anlattılar mı iş tamamdır, entel olunmuştur.
seviyorum bu bir yere sürülecek akılları olmayanları izlemeyi.
