kural mı demeyin, karakter sınırına en uygun kelimeler sekansı işte. aramaya inanmamak böyle bi şey olsa gerek. *
şu kadar yıllık yaşantımızda görüzlediğime göre, erkeklerin otobüsler de, minibüsler de oturma hakları yok hacılar. oturan kişi kalkıyorsa en yakın ayaktaki kadın direkt sahiplenir zaten de koltuğa, bide boşalan koltuğun dibinde erkek varsa yine de oturamaz.
anlıyoruz, kibarlık centilmenlik falan da nereye kadar? olm adamlar da işten geliyo, onların da yorulma sınırları var değ mi? sonra bi anneye sorsanız; ''oğlum otobüste bi dinlenemiyo'' der. ama kendinin de koltuksavarteyzelergrubuna dahil olduğunu unutur. ee oğlu olunca kıymetli tabii. (hamile, sakat, yaşlı vs. insanlarımızı tenzih edizliyoruz pek tabii)
bide öyle teyzeler, kadınlar var ki adamlar boşalan koltuğa oturcak diye yiyecekmiş cinsten bakıp koltuksavarcumhuriyetinin iktidarıymış gibi davranıyolar ya ben anlamıyorum. resmen avını bekleyen aslan misali koltuk boşalmasını bekleyen insanlarımız mevcut, korkuyoruz yapmayın efenim.
giderayak demek isterim ki; o koltuklar hepimizin -hepimiz kardeşiz- arkadaşlar. rahat gelin bi ya. ilerleyelim efenim soldan ortası boş. *
he bide şu pencere kenarı boşalmış mı ne?*
