hayatını beni okutmak için ve topluma faydalı biri olmam için adamış melektir. küçükken altımı bezleyen , mahalle maçlarımda hakem olan , bana okuma yazma öğreten ve babasızlığın eksikliğini yaşatmayan annemdir. bayramlarda elini öptüğümde parası olmadığından bir bardak su veren annemdir. hiç unutmam ; köfte yerken kendisi yağına bandırır bana köfteyi yedirirdi. anne işte.. bir gün artık koca adam olmuştum ve 'anne benim sevdiğim bir kız var' demiştim. o da , 'kimmiş bakalım bu kız' diye yanıtlamıştı. bu kızın piyon olduğunu söylediğimde hiçbir olumsuz tepki vermeyerek beni yeniden şaşırtmıştı bu eli öpülesi annem. aradan çok geçmeden piyonu babasından (filden) istemeye gittik. sonrası malum işte sözlük. annem artık kaynana oldu ve şimdilerde de torun sahibi olmayı bekliyor. nur topu gibi bir erkek at bekliyoruz.
