kendine göre gücü, aslında ortada olmayan ama kendine göre tavan yapmış otoritesi sadece küçücük çocuklara yeter. bir anımı anlatayım,
bizim orda bir internet cafe vardı. küçüğüz, counter oynuyoruz. o zamanlar geçirme falan moda. cafecinin çocuğuyla geçirme yaptık. yendik. 2 ye 2. çocuk ödemem bana ne git öde babama dedi. babasına durumu anlattık, bağırdı. çağırdı... sonunda bir tane tokat attı. paran yok da neden geliyorsun maksadıyla. her şeyi anlarım. tokat neyin nesi? babamın ofisine kadar ağlaya ağlaya gittim. hiç unutmuyorum hepsi gözümün önünde. arabaya bindik, babam baya bir sinirlendi. hafif gaz da verdim babama. ama benim gözümde hep kahramandı o.
"ulan sen bu çocuğu sahipsiz mi sandın" diyerek yapıştırmıştı adama. yemin ederim adamın gıkı bile çıkmadı. sonra gör benim mahalledeki havamı. he bir daha o internet cafeye gitmeyeceksin diye bana da kızmıştı orası ayrı.
