pek sorgulanmayan bir sorunsal. toplumda evlilik iki bireyin çiftleştirilmesi, yasal seks, hatta daha hanzo bireyler tarafından "bedavadan mala vurma" gibi tabirlerle lanse edilir. bu mevzu tolstoy'un kreutzer sonat kitabınada konu olmuştur; tolstoy'a göre insan ilk ihtiyacı olan beslenmeyi giderdikten sonra ikinci ihtiyacı olan cinsel açlığını gidermeye çalışır, bunun içinde seksin yasal olduğu evlilik kurumuna başvurur. kitap boyunca tolstoy bu durumu "hayvani" olarak nitelendiriyor; kitabının bir bölümünde de "her ne zaman karımla büyük kavgalar yapsam ardından dediler gibi sevişirdim" diyor.
amacı tamamen hayvani duyguların bastırılmasına yönelik olan evlilikte kısır bir döngü vardır. sevmek -> arzulamak -> elde etmek -> nefret etmek -> tekrar sevmek -> arzulamak... tüm hayat bu döngü içersinde devam eder ve olayın trajıkomik tarafı kişi düştüğü bu durumu asla görmez. arzularına ulaşmaya sevmek der, gerçekleştirmeye de elde etmek, elde edince basitleşen karşıdaki cinse bir nefret başlar, ardından özlem ve tekrardan sevmek. zaman geçer, çiftler bir robot misali, yapılacaklar daha önceden kodlanmış gibi yaşarlar kendilerine biçilmiş rolü. roller oynanırken herkes yalnızdır. sadece ihtiyaçlar bir araya getirir onları.
düzenli bir hayat, kendine ait bir ev, sevdiceğinle paylaşacağın sıcak bir yatak ve daha da önemlisi ölüm döşeğinde bile yanında olacağına inandığın birinin - hayat arkadaşının yanında olması tabii ki güzel hayaller, istekler... sadece siz ve o... işte bu değecek biriyle mümkündür. yanlış kişiyle kısır bi döngü, ızdıraplar, hatta aldatmalar yaşanır. kısacası ömür boyu yalnızlık...
